ln 2011 duidde de gemeente Mol in haar kaderplan voor grootschalige windturbines het gebied van nucleair onderzoekscentrum SCK•CEN aan als geschikte locatie voor de ontwikkeling van windenergie. Burgercoöperatie Ecopower won de aanbestedingsprocedure van SCK•CEN en ontwikkelde een windproject voor Mol. Aanvankelijk voor acht windturbines, later werd het aantal aangepast naar zes. In maart 2021 werd de omgevingsvergunning hiervoor aangevraagd.
Er kwam wat tegenkanting uit de buurt omdat de locatie momenteel bebost is en door het SCK-CEN wordt opengesteld voor wandelaars. Ook na de bouw van de windturbines zou 44 ha van de 45 ha bos behouden blijven en opengesteld worden voor wandelrecreatie – iets wat niet het geval zou zijn bij de komst van een kernreactor. De ingediende bezwaren tegen dit project werden dan ook allemaal weerlegd door de gewestelijke omgevingsvergunningscommissie (GOVC). Lees in dit artikel meer over waarom een windproject in bosgebied, ook al lijkt het op het eerste gezicht tegenstrijdig, een meerwaarde kan zijn voor het klimaat.
Het huidige gemeentebestuur van Mol gaf - tegen beter weten in en totaal in tegenstrijd met het kaderplan voor windturbines dat het gemeentebestuur in 2016 herbevestigde - een ongunstig advies aan het project.
Vlaams minister voor Energie Demir volgde en weigerde de vergunning van de zes windturbines. Ze ging hiermee in tegen de gunstige adviezen van zowel haar eigen administratie (het departement omgeving) als de GOVC. Lees hier meer over deze onbegrijpelijke beslissing. Ecopower ging in beroep, maar de Raad van Vergunningsbetwistingen volgde dit niet. Ons beroep werd verworpen. Het advies van de minister blijft dus negatief en een vergunning zit er helaas niet meer in voor dit initieel veelbelovende project
Onze projectverantwoordelijke hernieuwbare energie Tom Willems: “We hebben ons dossier opgemaakt op basis van dat gemeentelijk plan. Dat het gemeentebestuur vervolgens zijn eigen plan niet volgt en toch een negatief advies geeft, lijkt toch een teken van onbehoorlijk bestuur. Ook de weigering door Vlaams minister Demir is een politieke beslissing. Eigenlijk moeten de turbines wijken voor een nucleaire installatie die er niet op die locatie komt. De MYRRHA-reactor die het SCK wil bouwen, bevindt zich ook op een veilige afstand van de geplande turbines. Er is dus geen enkel conflict met geplande nucleaire activiteiten: de windturbines zouden zelfs stroom leveren voor de onderzoeksactiviteiten van het SCK en zouden na 25 jaar worden afgebroken. We kunnen in principe nog hoger beroep aantekenen bij het Hof van Cassatie, maar dat heeft wellicht geen zin.”
Jammer want de zes turbines hadden tijdens hun levensloop voor meer dan 500.000 ton CO2-winst kunnen zorgen. Ze zouden jaarlijks maar liefst 15.000 Vlaamse huishoudens van betaalbare groene burgerstroom voorzien. Goed voor het klimaat, de energiefactuur en de lokale gemeenschap. En oh zo nodig in de actuele klimaat- en energiecrisis.